Categorie Wees moeders en vaders

Liefde is een van die woorden die we allemaal regelmatig gebruiken, maar we weten niet echt wat het betekent. Heb je erover nagedacht? Als ouders doen we in naam van de liefde veel meer dan onze kinderen vleugels geven om te vliegen, wat we doen is ze doorsnijden zodat ze zoveel mogelijk op ons lijken.

Er wordt veel gepraat over de relatie van een kind met zijn broers en zussen of met zijn vrienden, maar we vergeten vaak de waarde die neven en nichten hebben bij het leren en ontwikkelen van onze kinderen. Als een kind opgroeit met zijn neven, bouwt hij een zeer hechte vriendschap op. speciaal en diep met hen, zo erg zelfs, dat als ouders zorgen voor het voeden en koesteren ervan, het een leven lang meegaat.

Ouders zijn impliceert een zware taak van zelfkennis en zelfontplooiing, omdat we onze schaduw niet op onze kinderen willen werpen; integendeel, het belang van een vader gaat hand in hand met een sterke motivatie om het geluk van de kinderen te helpen en te bevorderen. En het is dat jij de spiegel bent waarin je kind wordt weerspiegeld.

Mijn dochtertje staat op het punt 5 jaar oud te worden en thuis hebben we een debat. Tot nu toe hadden we & 39; vermeden & 39; een feestje geven voor haar verjaardag omdat ze te klein was en er niet om vroeg. Maar dit jaar nodigen haar klasgenoten haar uit voor sommigen en ze eist haar dag te vieren. Wat ik doe?

Lukas kwam in 2013 ter wereld. Maar slechts 7 maanden later stierf hij aan de klappen van het vriendje van zijn babysitter. Zijn moeder, Heather, besloot haar organen af ​​te staan. Het verhaal houdt daar niet op. Lukas 'hart bleef kloppen. En een meisje, Jordan, ontving het. Drie jaar later accepteerde Lukas 'moeder de uitnodiging van Jordans moeder, Esther.

Films en televisiereclame hebben ons een beeld van het moederschap verkocht dat niets te maken heeft met de realiteit van vrouwen die vrijwillig besluiten dit avontuur te beginnen. Een leven in de wereld brengen is een van de mooiste ervaringen die een vrouw in haar leven heeft, maar het kan ook erg pijnlijk zijn.

We beschouwen onszelf als het recht om te leven, alleen omdat we leven. En een deel van de reden zit hierin, maar als je wilt leven (met hoofdletters), mis je misschien enkele richtlijnen waarmee je rekening moet houden. Het is onze missie als ouders om onze kinderen te leren leven en hun beste rolmodel te zijn.

De laatste tijd geven we veel verantwoordelijkheid aan het gezin als rol bij de vorming van onze kinderen, maar ik kan je verzekeren dat er veel definities zijn over wat het gezin op zich is en de rollen die erin bestaan. We staan ​​momenteel voor een opening en een herdefiniëring van wat we als gezin kunnen begrijpen, omdat uitdagingen en veranderingen ideeën of oordelen aandragen die soms in spanning zetten wat we op deze fundamentele sociale basis kunnen begrijpen.

Het was me altijd duidelijk dat ik minstens twee kinderen wilde hebben, dus nadat ik mijn eerste dochter had, hoefde ik niet te beslissen of ik een tweede had of niet, maar wanneer. De opvoeding van mijn eerstgeborene had me zo geabsorbeerd dat ik het steeds maar uitstelde om te proberen mijn man en ik psychologisch en fysiek te laten herstellen van dit avontuur dat we waren begonnen.

Hoewel we ons er nauwelijks van bewust zijn, zijn we het type moeder of het type vader dat we momenteel zijn, vanwege het type vader of het type moeder dat we hadden. Van onze ouders erven we oogkleur, sommige waarden, sommige attitudes ... maar we hebben ook enkele emotionele wonden geërfd.

Er zijn dingen waar we bang voor zijn en waar we gewoon bij weglopen. Er zijn dingen die we willen en we komen er zo dicht mogelijk bij. Als beide emoties echter tegelijkertijd optreden, angst en liefde, worden de dingen ingewikkeld voor ons! Dat is wat ik denk dat ons overkomt met de gevreesde en geliefde WhatsApp-oudergroepen.

Je houdt meer van je zoon dan van wat dan ook ter wereld, je geeft alles voor hem, je begeleidt hem op zijn weg en je staat elke dag aan zijn zijde en toch zijn er momenten waarop hij de liefde die hij nodig heeft om gelukkig op te groeien, niet op de juiste manier waarneemt. . Wat zijn de tekenen dat uw kind meer liefde nodig heeft? Laten we het eens bekijken van de hand van María José Padilla, professionele coach en gezinsadviseur.

We weten allemaal dat vrouwen veel fysieke en psychologische veranderingen ervaren als ze een kind krijgen. Maar wat weinigen van ons weten of onthullen, zijn de emotionele veranderingen die mannen ondergaan als vader, omdat deze op de een of andere manier naar de achtergrond verdwijnen. De realiteit is dat mannen ook dezelfde veranderingen ondergaan als vrouwen. tijdens en na de zwangerschap, misschien niet in dezelfde lijn omdat zij niet degenen zijn die de baby in hun baarmoeder dragen, maar daarom breidt hun gevoel van empathie zich uit en kunnen zelfs hun angsten toenemen, omdat ze zich een beetje niet in staat voelen om te helpen op een dieper niveau naar je partner.

Een thema waar veel ouders mee hebben moeten leven is het feit dat er seizoenen zijn waarin onze kinderen meer lijken te genieten met de andere ouder, er de voorkeur aan geven en zelfs een zekere afwijzing jegens ons tonen. Als dat het geval is, moet u weten dat het waarschijnlijk een etappe is die zal passeren.

Vertel me iets lieve moeder, hoe vertel je je zoon dat je van hem houdt? Het antwoord is zeker hetzelfde dat bij mij opkomt, met behulp van de volgende woorden: & 39; Ik hou van je & 39;. Maar wat als ik je op een andere manier vraag? Hoe kun je je zoon laten zien hoeveel je van hem houdt? Misschien komen hier de kussen en knuffels in je op die je hem elke dag geeft.

Hoe kunnen we kinderen opvoeden zonder ons geduld te verliezen? En zonder te schreeuwen! De theorie is ons min of meer duidelijk, maar als het tijd is om ze in praktijk te brengen, lijkt het erop dat we het helemaal vergeten zijn. Misschien is het tijd om die theorie om te draaien. Hoe? U zult nadenken. Nou, de Montessori-methode toepassen.

Kinderen op de mond kussen is voor veel ouders volkomen normaal. Een daad van liefde en tederheid waarmee ze hun genegenheid op een natuurlijke en spontane manier uiten. Voor anderen is het echter totaal ondenkbaar, ongepast en zelfs ondraaglijk. Om deze reden gaan we op onze site de verschillende standpunten onderzoeken met betrekking tot kussen op de lippen van de kleintjes in huis.

Wat te doen als uw kinderen ruzie hebben? Voor of tegen wie te positioneren? Allereerst moeten we onthouden dat we ouders zijn en geen rechters of advocaten in de discussies van onze kinderen, dus misschien is het het beste om ons te laten meeslepen door onze emoties. Dat doe ik en voorlopig moet ik zeggen dat het goed gaat en dat het aantal dagelijkse discussies zelfs is gedaald.

Als je de moeder bent van een meisje en een jongen, hebben ze je zeker gevraagd of je hebt jezelf afgevraagd of het gemakkelijker is om de een of de ander op te voeden en op te voeden. En hoe vergelijkbaar het ook is of zou moeten zijn, er zijn altijd verschillen die door de samenleving worden opgelegd. Ik heb ook een zoon en een dochter en wat ik hier ben om je te vertellen is geen advies of iets dergelijks, maar mijn mening en mijn ervaring.

Het krijgen van een tweede kind is een ervaring die anders wordt beleefd dan bij de komst van het eerste kind. We zullen het niet langer met onzekerheid onder ogen zien, we zullen voorbereid zijn en we zullen weten hoe we moeten reageren, maar we moeten er ook op rekenen dat we nu het ouderschap en de zorg tussen twee moeten delen. We zullen nog meer moe zijn, maar onze tweede zoon zal ons veel dingen leren die alles draaglijker zullen maken.